«Χαμόγελο, το ανεκτίμητο πλεονέκτημα» το μήνυμα των «βραβείων 2008» της Ένωσης Ξενοδόχων

• Ζεστή και συγκινητική ενώ παράλληλα πολύ σημαντική στα μηνύματα που στόχευσε ήταν η εκδήλωση που διοργάνωσε την Κυριακή 5 Οκτωβρίου η Ένωση Ξενοδόχων Σαντορίνης για την βράβευση των πρωτεργατών του τουρισμού στο νησί μας.
  
  
• Κεντρικός ομιλητής αλλά και κυριολεκτικά ψυχή της εκδήλωσης ήταν ο κ. Μανώλης Λιγνός που όντας ο καλύτερος γνώστης και καταγραφέας της ιστορίας του νησιού και των ανθρώπων του, συγκίνησε το ακροατήριο ανακαλώντας στην μνήμη των μεγαλύτερων ηλικιακά ακροατών αλλά παράλληλα μαθαίνοντας τους νεότερους, περιστατικά που έχουν συμβεί στην Σαντορίνη τις δεκαετίες του ’60 και του ’70.
  Ο κ. Λιγνός παρουσίασε έναν έναν τους βραβευθέντες, μιλώντας για την ζωή τους και για τον τρόπο με τον οποίο συνέβαλαν στην καθιέρωση της Σαντορίνης ως έναν από τους πλέον φιλόξενους τόπους για διακοπές.
  
  
• Στην ομιλία του ο πρόεδρος της Ένωσης κ. Βαγγέλης Φύτρος είπε πως, στην σημερινή συγκυρία, της οικονομικής κρίσης και της κρίσης εμπιστοσύνης σε πολλά επίπεδα, είναι μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ να ανακαλύψουμε, να ψάξουμε στο παρελθόν και να βρούμε τις αξίες και τις νοοτροπίες που μας διακατείχαν πριν η Σαντορίνη ξεκινήσει να πουλάει συστηματικά το προϊόν της.
  
  
• Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης έγινε η παρουσίαση της εικόνας του Αγίου Σαμψών, έργο του αγιογράφου Δημήτρη Κολιούση, η οποία δόθηκε ως δωρεά της Ένωσης Ξενοδόχων στην Ιερά Μητρόπολη Θήρας προκειμένου να τοποθετηθεί στην εκκλησία του Τίμιου Σταυρού της Περίσσας. Σημειώνουμε ότι ο Άγιος Σαμψών είναι ο προστάτης του τουρισμού. Την εικόνα παρέλαβε ο Ηγούμενος της Μονής του Προφήτη Ηλία κ.κ. Δαμασκηνός ο οποίος στην σύντομη ομιλία του ευχαρίστησε την Ένωση Ξενοδόχων για την χειρονομία της ενώ αναφέρθηκε στην ζωή και το έργο του Αγίου Σαμψών προτρέποντας όσους ασχολούνται με τον τουρισμό να παραδειγματιστούν από την ακεραιότητα του χαρακτήρα του.

• Παρουσιάζοντας την εικόνα ο κ. Φύτρος αναφέρθηκε στις προτάσεις που έχει κάνει η Ε.Ξ.Θ. στην Ι.Μ. Θήρας σχετικά με την προώθηση της ιδέας του θρησκευτικού τουρισμού, οι οποίες είναι η καταγραφή και ανάδειξη των ναών του νησιού, ο ορισμός της 14ης Σεπτεμβρίου γιορτής του Τιμίου Σταυρού ως ημέρας Πανθηραικού προσκυνήματος στον ομώνυμο ναό την Περίσσας για την αναβάθμιση της περιοχής, καθώς και η δημιουργία Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού στην Σαντορίνη.
  
  Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Image στην Μεσαριά και μετά το τέλος της ακολούθησε γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου στο οποίο παραβρέθηκαν όλοι οι προσκεκλημένοι.

• Οι βραβευθέντες σύμφωνα με τα όσα ανέφερε ο κ. Λιγνός για εκείνους είναι οι εξής:

• Η κ. Μαργαρίτα Πελεκάνου που μαζί με τον σύζυγό της Κωνσταντίνο Πελεκάνο που ήταν πράκτορας για φορτηγά, επιβατηγά και κρουαζιερόπλοια, ίδρυσαν το Τουριστικό Γραφείο «Pelican» και μετέπειτα το ομώνυμο ξενοδοχείο. Ο Κωνσταντίνος Πελεκάνος υπήρξε ζωντανό βιβλίο - ημερολόγιο για πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις στη Σαντορίνη μιας και το γραφείο του βρισκόταν σε κομβικό σημείο στο νησί, στο κέντρο της πόλης, στην πλατεία των Φηρών.

• Ο κ. Αναστάσιος (Τάσος) Αρβανίτης που στα μέσα της δεκαετίας του ’60 δημιούργησε το μικρό ξενοδοχείο «Ακρωτήρι» στο Ακρωτήρι, δίπλα στις ανασκαφές, στο οποίο έχουν διαμείνει οι διασημότεροι αρχαιολόγοι του κόσμου.

• H κ. Ειρήνη Ξαγοράρη, η γνωστή Ρηνιώ η Φτεουριά, ιδιοκτήτρια του εστιατορίου «Ειρήνη» στην Καμάρα της παραλίας του Καμαριού που παρ’όλο που δεν διδάχθηκε από κανένα δημόσιες σχέσεις, από την καλή της την καρδιά και τον αυθορμητισμό της δημιουργούσε προσωπικές σχέσεις με τους πελάτες της. Η κ. Ξαγοράρη συνεχίζει ακόμη, ακούραστη, να μαγειρεύει και να περιποιείται προσωπικά τους πελάτες της, μιας και όπως λέει η ίδια «αυτό όχι μόνο της αρέσει να κάνει, αλλά είναι η ζωή της».

• Ο κ. Γεώργιος και η Αργυρούλα Ρούσσου για το εστιατόριο «Ακταίον» στο Φηροστεφάνι που παραμένει ανοιχτό από το 1922 και έχει γίνει διεθνώς γνωστό στον Ελληνικό και ξένο Τύπο για τα νόστιμα φαγητά που να μαγειρεύει η κ. Αργυρούλα.
  Ο Γεώργιος και η Αργυρούλα Ρούσσου παρ’όλο που διανύουν τον 56ο χρόνο του γάμου τους συνεχίζουν ακούραστοι να λειτουργούν το διάσημο εστιατόριό τους παρά την επέκταση των επιχειρήσεών τους με την ίδρυση του ξενοδοχείου «Γαλήνη» και την οργάνωση των πρώτων ενοικιαζομένων δωματίων στην Καλντέρα.
  Στις σύντομες ευχαριστίες τους με την παραλαβή του βραβείου το ζεύγος Ρούσσου
  αποκάλυψε το μυστικό της επιτυχίας του που όπως είπαν είναι το χαμόγελο, κάτι που
  ζήτησαν από τους νεότερους να μην ξεχνάνε και να μην «τσιγκουνεύονται».

• Ο κ. Χριστόφορος και η Μαρουλία Φύτρου
  Το ζευγάρι αν και έχει καταγωγή από τον Πύργο και τον Βόθωνα αντίστοιχα πολύ γρήγορα εγκαταστάθηκε στην Οία και μετά από σκληρή δουλειά δημιούργησαν το εστιατόριο και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια «Λαούδα», στην Καλντέρα κάτω από τον κεντρικό δρόμο. Χαρακτηριστικό της φιλοξενίας τους ότι ανεβοκατέβαιναν πολλές φορές κατά την διάρκεια του 24ώρου τις σκάλες που οδηγούν στην «Λαούδα» συνοδεύοντας τους πελάτες τους, αρκετές φορές με την βοήθεια μιας λάμπας πετρελαίου.

• Ο κ. Franco Colombo, που εισήγαγε την ποιοτική διασκέδαση στη Σαντορίνη με τη δημιουργία του «Franco’s Bar» στα Φηρά στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Ίσως η περισσότερη φωτογραφημένη πινακίδα αλλά και ταράτσα των Φηρών, με τις ξαπλώστρες και την κλασική μουσική, ένα κατάστημα που έχει συνδέσει το όνομά του με την Σαντορίνη.

• Ο κ. Κώστας Ιωακειμίδης που στις αρχές της δεκαετίας του ’70 δημιούργησε το πρώτο κέτερινγκ, φροντίζοντας για την σίτιση των πρώτων οργανωμένων γκρουπ Γερμανών που ανακάλυπταν τότε το Καμάρι. Μερικά χρόνια αργότερα ο κ. Ιωακειμίδης οικοδόμησε συγκρότημα μπανγκαλόου στο Μονόλιθο το οποίο όμως δεν μακροημέρευσε εξ αιτίας του θορύβου και των ρύπων από την λειτουργία του παρακείμενου εργοστασίου της ΔΕΗ. Ο κ. Ιωακειμίδης σήμερα διατηρεί καφέ στην Καλντέρα.

• Η κ. Ρίτα Μαυρομμάτη, που μαζί με τον σύζυγο της Αντώνη Μαυρομάτη (Αντενάουερ) δημιούργησαν το 1972 στην πλατεία το Εμπορείου, το δεύτερο, μετά το «Καμάρι» των αδελφών Καραμολέγκου, οργανωμένο ξενοδοχείο εκτός Φηρών.
  Μάλιστα, ακόμη και σήμερα 40 χρόνια μετά το εν λόγο ξενοδοχείο είναι το μοναδικό που υπάρχει στον οικισμό του Εμπορείου.

• Τον I.W.O.S. International Woman’ s Organization of Santorini (Διεθνής Σύλλογος Γυναικών Σαντορίνης) για την ανεκτίμητη προσφορά των Ευρωπαίων και Αμερικανίδων γυναικών μελών του, όπου ύστερα από την ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία του νησιού, έχουν γίνει πρέσβειρές του, διαφημίζοντας τα προτερήματα της Σαντορίνης σε όλο τον κόσμο. Επιπλέον σε τοπικό επίπεδο, ο Σύλλογος έχει να επιδείξει σημαντικές δράσεις για το περιβάλλον, την καθαριότητα των ακτών, για τα ζώα, για τους ανήμπορους και την επιτυχημένη οργάνωση πολιτισμικών, και άλλων εκδηλώσεων.
  
  
  

Το κείμενο που ακολουθεί είναι ο πλήρες, όπως συντάχθηκε και διαβάστηκε απο τον ομιλιτή της εκδήλωσης κ. Λιγνό τον οποίο και ευχαριστούμε για την παραχώρηση.

Αναδρομή στην Ιστορία του Τουρισμού στη Σαντορίνη

Όταν ο αείμνηστος Ιωάννης Συρίγος, ιδρυτής του ξενοδοχείου «Βουλκάν», που καταστράφηκε από τους σεισμούς του 1956, υποδεχόταν με τη Γερμανίδα σύζυγό του Χίλντα και τις κόρες του Ζαννέτα και Ρίτα τους διακεκριμένους Ευρωπαίους και Έλληνες επιστήμονες περιηγητές πελάτες του στη μεγάλη σάλα του ξενοδοχείου με τα παλιά έπιπλα, το πιάνο και την πλούσια βιβλιοθήκη, με τα σπάνια βιβλία στις πέντε γλώσσες, που ο ίδιος άπταιστα μιλούσε, διάβαζε και έγραφε, έμεναν με την εντύπωση ότι τους φιλοξενούσε στο αρχοντικό του!.... Αναλογίζεσθε πώς εξασφάλιζε το πρωινό τους; Έπρεπε να του φέρει η κερά - Μαρκεζίνα το γάλα από τις κατσίκες της και τα αυγά από τις κότες της και η καλοκάγαθη Ξένη, η καμαριέρα για όλες τις δουλειές, να τρέξει στην Αγορά, ν’ αγοράσει το φρεσκοψημένο ζεστό ψωμί από το φούρνο ή του Λουκάκη του Παπαδόπουλου, ή του Αλέκου και του Δημήτρη του Χορού, ή του Μηνά του Κοντογούρη και από το γλυκατζίδικο του Ζώτου, να αγοράσει κουλουράκια ή βουτήματα, αν δεν είχαν προφθάσει να κάνουν στο ξενοδοχείο. Για τον προμνημονευθέντα, Πρωτεργάτη του τουρισμού στη Σαντορίνη , έχει γράψει ο Ακαδημαϊκός Ηλίας Βενέζης, στο βιβλίο του « Άνεμοι».

Ο Δον Ζαχαρίας Δουράτσος – Morozini , o Καθολικός Ιερέας, πολύ αγαπητός και στους Καθολικούς και στους Ορθοδόξους, συνέγραψε στα γερμανικά και εξέδωσε στο Βερολίνο, το 1936, βιβλίο με θαυμάσιες φωτογραφίες, τον πρώτο τουριστικό οδηγό – άλμπουμ, θα λέγαμε, με τον τίτλο: « Σαντορίνη, το φανταστικό νησί».

Είχαν προηγηθεί στην έκδοση, στα ελληνικά, τα βιβλία: Του Ι.Θ. Παπαμανώλη, δάσκαλου, το 1932, με τον τίτλο: « Η νήσος Θήρα – Σαντορίνη» και του Μιχαήλ Ζώρζου, εκδότη της εφημερίδας " Θηραϊκή", το"Ημερολόγιον Θήρα – Αμοργός", το 1933.

Οι ανασκαφές του Γερμανού Βαρώνου Χίλλερ φον Γκαίρτριγκεν, που αποκάλυψε με δικά του χρήματα την Αρχαία Θήρα, στο Μέσα Βουνό, και εξέδωσε το σπουδαίο τετράτομο έργο του «Thera», από το 1885 μέχρι και το 1905, και οι εκρήξεις του Ηφαιστείου, που προβάλλονταν στην Ευρώπη, από τις εφημερίδες και τα επιστημονικά περιοδικά της εποχής, προκάλεσαν το ενδιαφέρον των ειδικών επιστημόνων, που άρχισαν από τότε να καταφθάνουν με υπερωκεάνια.
Ακόμη, διάσημοι επισκέπτες όπως ο Τσώρτσιλ, η Μαρία Κάλλας, το ζεύγος Αριστοτέλη και Χριστίνας Ωνάση με τη θαλαμηγό « Χριστίνα», προκαλούσαν το ενδιαφέρον των δημοσιογράφων για το νησί μας.
Ο Πέτρος Δελένδας, Πρόξενος της Γαλλίας στη Σαντορίνη, είχε οργανώσει, πρώτα στο Γουλά και μετά την καταστροφή του από τους σεισμούς, στο αναστηλωμένο σπίτι του , στο Φραγκομαχαλά, την «Εxposition Produits de Santorin - Έκθεση Προϊόντων της Σαντορίνης», όπου υποδεχόταν τους τουρίστες, που άρχισαν να επισκέπτονται τη Σαντορίνη, είχε μάλιστα εκδώσει συνοπτικό οδηγό στα γαλλικά, στα γερμανικά, στα αγγλικά, γλώσσες που μιλούσε ο ίδιος, και στα ελληνικά.


Ξενοδοχείο «Ατλαντίς» Ευεργέτης Ευάγγελος Νομικός – Αρχιτέκτων: Ιωάννης Βενετσάνος.

Περίπτερο Πλατείας Σαρπάκη: Ευεργέτης Στυλιανός Σαρπάκης

Τουριστικό Περίπτερο στην Περίσσα. Ιδιοκτησίας Ε.Ο.Τ. – Κατασκευή: Αριστείδης Αλαφούζος, Πολιτικός Μηχανικός, ιδρυτής τότε μεγάλης τεχνικής κατασκευαστικής εταιρείας, μετέπειτα εκδότης της εφημερίδας « Καθημερινή» και Ευεργέτης της Οίας, της Θηρασίας και της Θήρας.

Ξενοδοχείο «Καμάρι» : Αδελφών Γεωργίου , Μιχάλη και Σάββα Καραμολέγκου, με τη συνεργασία της Ειρήνης Καραμολέγκου – Κωχ, στα δανειοληπτικά από την Κτηματομεσιτική Τράπεζα, μετά από συνηγορία του Ε.Ο.Τ.

Ο πρωτοπόρος σε ιδέες και δράσεις, πάντα φινετσάτος και στους τρόπους και στο ντύσιμό του, αλησμόνητος Γεώργιος Γιαννακούλιας, οργάνωσαν μαζί με την κ. Μαργαρίτα Πελεκάνου, το Παράρτημα Θήρας, της Ελληνικής Περιηγητικής Λέσχης, με πλούσια εκδρομική, κοινωνική και πολιτισμική δράση, ίδρυσαν επίσης Γραφείο Πληροφοριών και οργάνωναν εκδρομές στο Ηφαίστειο, στα αξιοθέατα και στις παραλίες του νησιού και για τους κατοίκους αλλά και για τους επισκέπτες του, με συνοδό – ξεναγό τον μετέπειτα αρχαιοφύλακα, αλησμόνητο φίλο Νικήτα Πατρικιάνο, που έφυγε πρόωρα. Σαν πληροφοριοδότες στο Γραφείο είχαν μαθητές και νεαρούς, με επικεφαλής τον Ποθητό Μηνδρινό, που μιλούσε γαλλικά και ήταν πρωτοποδοσφαιριστής. Τότε άρχισε και την καριέρα του και ως κατακτητής… των νεαρών και ώριμων τουριστριών, στις οποίες είχε «γκραν σουξέ»! Ποθητέ μου, οι παλαιοί φίλοι σου μου τα καταμαρτύρησαν……
Το πρώτο επαγγελματικό Τουριστικό Γραφείο με την ονομασία « Βουλκάν», ίδρυσαν οι αείμνηστοι Τζωρτζάκης Νομικός και ο πατέρας μου Αντώνιος Λιγνός.
Προσεισμικά λειτουργούσαν βέβαια τα Ναυτικά Πρακτορεία των Μηνά Αντωνίου Κορωνιού, Μάνου Χρυσάνθου Καραβία και Γρηγορίου Δημητρίου Κουτσογιαννόπουλου, από τα οποία, τα δύο τελευταία, μετεξελίχθηκαν και σε Τουριστικά Γραφεία, στα οποία προστέθηκαν εκείνα των Κωνσταντίνου και Μαργαρίτας Πελεκάνου, Νίκου Αδάμ Δαμίγου και άλλα.
Στο ξενοδοχείο ύπνου « Θεοξένεια – Theoxenia», εκεί που είναι και σήμερα, ο αρχοντάνθρωπος Βικέντιος Κακάκης εξυπηρετούσε τους εμπορευόμενους, τους πρώτους Έλληνες επισκέπτες και τους ξένους που τα οικονομικά τους ήταν περιορισμένα. Το κατεστραμμένο από τους σεισμούς «Θεοξένεια», ανοικοδόμησαν και λειτούργησαν οι αλησμόνητοι γνωστοί φιλοπρόοδοι και αγαπητοί συμπατριώτες μας Παλαμάς Μενδρινός και Σώστης Φύτρος, που με τη συμπαράσταση των συζύγων τους, της αλησμόνητης Μαρίας Φύτρου και της ακούραστης Μόσχας Βαμβακούση - Μενδρινού, δημιούργησαν τις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες «Καλλίστη» και «Αρεσσάνα». Η αγαπημένη μας Μόσχα, με την πρόφαση ότι πάει να δει, πως είναι τα παιδιά και τα εγγόνια της, « επιθεωρεί» καθημερινά τα ξενοδοχεία τους, ενώ είναι παρούσα σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις και άφθαστη στο χορό.

Ο ευγενικός Ρένος Πρέκας και η καλοσυνάτη σύζυγός του, η ντελικάτη Λίνα, πρέπει να είναι οι πρώτοι, που οργάνωσαν και λειτούργησαν ενοικιαζόμενα δωμάτια στα Κάτω Φηρά και εξυπηρετούσαν τους τουρίστες με περιορισμένο βαλάντιο, πολλοί από τους οποίους ήταν τακτικοί πελάτες τους και είχαν γίνει φίλοι τους. Οι κόρες τους και τα εγγόνια τους προόδευσαν στον τομέα του τουρισμού.

Φέρνω στη μνήμη μου τον αλησμόνητο, τον πληθωρικό στη συμπεριφορά του Λουκά Βλαβιανό, πάντοτε να τρέχει και όχι να περπατάει στην Αγορά, μ’ ένα μεγάλο καλάθι για να ψωνίσει τα οπωροκηπευτικά, το κρέας και τ’ άλλα χρειαζούμενα, για να προφθάσει, η ευγενική και ακούραστη σύζυγός του, η κυρ -Αντωνία, να μαγειρέψει το μεσημεριανό και το απόγευμα το βραδινό, ένω έτρεχαν στο ενδιάμεσο, να τακτοποιήσουν με τη βοηθό τους, τα ενοικιαζόμενα δωμάτιά τους. Η κούραση όλης της ημέρας δεν εμπόδιζε τον Λούκα, όταν τελείωνε το βραδινό, να πιάνει την κιθάρα του και να τραγουδά για τους πελάτες και τους φίλους του, που ήταν και πολλοί και καλοδεχούμενοι, στο μαγαζί του, ενώ η καλομίλητη Αντωνία, ακουμπισμένη , όρθια στον πάγκο, τον παρακολουθούσε αφοσιωμένη, λες και τον άκουγε να τραγουδά για πρώτη φορά. Και σε μια γωνιά, τα καλά παιδιά τους, ο Μάκης και η Αννούλα, νυσταγμένα, να προσπαθούν να διαβάσουν τα μαθήματά τους, ν’ αποκτήσουν περισσότερα εφόδια και να προοδεύσουν περισσότερο από τους γονείς τους, πράγμα που με πολλούς κόπους και με τη συμπαράσταση των συζύγων τους, πέτυχαν.

Αρτέμης και Σπύρα Ξαγοράρη:
Στην Περίσσα, οι ακούραστοι Αρτέμης Ξαγοράρης, από τον Πύργο και η γυναίκα του η Σπύρα, κόρη του άρχοντα του Εμπορείου, Λουκά Βασσάλου, λειτουργούσαν για πολλά χρόνια παραλιακό εστιατόριο τους και τα ενοικιαζόμενα δωμάτιά τους, στα οποία ξεκαλοκαίριαζαν πολλοί Σαντορινιοί με τις οικογένειές τους… Οι ομελέττες με τα λουκάνικα, τα γεμιστά, οι μουσακάδες και τα ολόφρεσκα ψάρια ( πρώτα και δεύτερα), γίνοταν ανάρπαστα. Στο μεγάλο δικό τους δωμάτιο μπαινοβγαίναμε, για να αλλάξουμε σαν να ήταν δικό μας σπίτι και ξεπλενόμαστε με το λάστιχο στην αυλή, ενώ η υποκειμενική και χωρατατζού κυρά – Σπύρα, με τη βαριά μποριανή προφορά της, μας φώναζε: « Βρε, μη ξεπέφτετε το νερό τση στέρνας, γιατί στο τέλος θα πλύνεστε με θάλασσα!....» Ενώ ο κυρ- Αρτέμης την παρατηρούσε λέγοντας: « Κα μη μαλώνεις τα παιδιά!....»
Πώς να ξεχαστούν τέτοιοι άνθρωποι που πρόσεχαν και μας σαν τα τέσσερα παιδιά τους, τη καλοσυνάτη Δέσποινα, που ξενητεύτηκε μετά το γάμο της στη Λάρισα και που έφυγε πρόωρα από τη ζωή, τη Θεώνη, το Νικολό και τη Ζωή, που τους βοηθούσαν στην κοπιαστική δουελιά τους, ενώ ξέκλεβαν λίγη ώρα για να παίξουν και να αστειευτούν μαζί μας, σαν παιδιά, που ήταν… Και το βράδυ, ο Νικολός, με το « αρκοντεόν» του που του το μαθε. να παίζει ασταμάτητα και οι νέες και οι νέοι της εποχής, και αναφερόμαστε στη δεκαετία 1960 – 1970, να τραγουδούμε και να χορεύουμε ασταμάτητα. Άλλες φορές ο χορός γινόταν με τον καλοκάγαθο Αντώνη Πρέκα – Φαρισσαιο, που με τα μικρά τότε, παιδιά του τον Σταύρο, τον Μηνά και τον Κυριάκο, υπομονετικός, καθώς ήταν, εκτελούσε όλες τις «παραγγελίες» μας με το βιολί του, με τη συνοδεία του λαούτου που έπαιζαν νυσταγμένα τα παιδιά του και ήταν κατακουρασμένα και από το ψάρεμα. Πρωταγωνιστούσαν η Βάρια, η Φλώρα η Αργυρού, η Στάσια, η Ελισάβετ η Δειμέζη τα αδέρφια Αργυρούλα και Βίκτωρας Σαλιβέρος, Λέλα και Χριστόφορος Ασιμής, Λάζαρος και Ευαγγελία Γαβαλά, ενώ ο Γιώργος, ο Γιάννης, ο Νικολάκης και ο μικρότερος ο Σπύρος του Τζωρτζάκη, μαζί με τις αδερφές τους την Ευαγγελία και το μικρό Ρηνάκι, μόνιμοι παραθεριστές στον Αϊ - Γιάννη το Δεντρί, συντόνιζαν, μαζί με τον Νικολάκη του Δακορώνια του Γρίβα, τις συγκεντρώσεις στην Περίσσα που συνέχισαν, αργότερα, ο Λουκάς και ο Γιάννης Πελεκάνος από τα Φηρά, η αλησμόνητη Μαρία Χρυσού, με τα αδέρφια της Δημήτρη και Κούλα, η Μαρία η Παπαδοπούλου, η Ναταλία και ο αξέχαστος Στέφανος Μελέκος από τον Πύργο, ενώ απαραίτητη και …. Διαχρονική σε όλες τις παρέες, η καλοκάγαθη, η πολυαγαπημένη όλων μας, η αλησμόνητη Τζένη, ν αρραβωνιάζεται κάθε βράδυ, με ιδιαίτερη προτίμηση στους γοητευτικούς γιατρούς!......
Θα σας διηγηθώ ένα παραδειγματικό γεγονός. Το Σεπτέμβριο του 1995, η Εταιρεία Κυκλαδικών Μελετών συνδιοργάνωσε με το « Ίδρυμα Θήρας Πέτρος Νομικός», το Β΄ Κυκλαδολογικό Συνέδριο στο Συνεδριακό Κέντρο Πέτρου Μ. Νομικού , για τη διεξαγωγή του οποίου, ο καλός φίλος Νίκος Βάλβης, πέρασε τα πάνδεινα, όπως και σε όλα τα συνέδρια. Πρέπει κάποτε να τιμηθεί για την προσφορά του στο Συνεδριακό Τουρισμό….. Είχαν τότε συγκεντρωθεί στη Θήρα, οι σπουδαιότεροι επιστήμονες, Κυκλαδίτες και μη, που είχαν ασχοληθεί με τις Κυκλάδες, και που με την ευθύνη μου, αφού ήμουν και είμαι ο Ταμίας της Εταιρείας, τακτοποιήθηκαν στα γύρω από το Συνεδριακό Κέντρο ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια, τα οποία όμως δεν διέθεταν δωμάτια για όλους, για την πρώτη διανυκτέρευση. Παρακάλεσα τότε, μία ομάδα συνέδρων, με επικεφαλής το γιατρό κ. Νικόλαο Λιανόπουλο, από τη Νάξο, τότε Διευθυντή της Πανεπιστημιακής Λέσχης, να διανυκτερεύσουν για μία νύχτα στο μικρό συμπαθητικό ξενοδοχείο «Παλλάδιον», κοντά στο Καρτεράδο, στο οποίο σημειωτέον, πηγαινοέρχονταν με τα πόδια. Την άλλη μέρα τους πρότεινα να μετακινηθούν στο πολυτελέστερο, τότε, ξενοδοχείο της Σαντορίνης, το «Σαντορίνη Παλάς», στο οποίο είχαν κενωθεί δωμάτια. Αρνήθηκαν κατηγορηματικά, και δήλωσαν ότι θα παραμείνουν στο « Παλλάδιον». Ο λόγος ήταν ότι οι ιδιοκτήτες του μικρού ξενοδοχείου, ο Γιάννης και η Ευαγγελία Βαζαίου, τους είχαν σκλαβώσει με την καλοσύνη τους, με την προθυμία τους και με την ανεπιτήδευτη ευγένειά τους, με το μυρωδάτο καφέ τους και το γλυκό του σταφυλιού και με το πολύ απλό πρωινό τους. Τη συμπεριφορά τους αυτή την αναφέρω συχνά, σαν παράδειγμα και τους επαινώ δημόσια.