- Την Κυριακή 30 Μαρτίου αναμένεται να βρεθεί στην Σαντορίνη για να ενημερωθεί σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις στο θέμα Sea Diamond ο επίτροπος της E.E. για το περιβάλλον Σταύρος Δήμας. Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή το πρωί στο Μπελλώνειο
- Από την άλλη πλευρά, την μορφή και το περιεχόμενο των εκδηλώσεών της εξετάζει η Επιτροπή πολιτών Θήρας για την πρώτη επέτειο του ενός χρόνου που κλείνει στις 6 Απριλίου από την βύθιση του Κ/Ζ Sea Diamond στην καλντέρα της Σαντορίνης.
Την ερχόμενη πάντως Δευτέρα στην επόμενη συνεδρίαση της Επιτροπής αναμένεται να αποφασιστεί το περιεχόμενο των εκδηλώσεων της.
- Κείμενο για την «πρώτη επέτειο» παραμονής του Sea Diamond στον βυθό της Καλντέρας της Σαντορίνης κοινοποίησε στα ΜΜΕ του Νομού ο κ. Γρηγόρη Μισκεδάκης Ταμείας της Πολιτικής Κίνησης Συνασπισμού Σύρου-Μυκόνου
Σύμφωνα μ’αυτό:
- Ο χρόνος δεν είναι πάντοτε ο καλύτερος γιατρός
Η λύση που υιοθετήθηκε για το ναυάγιο του Sea Diamond είναι το να μείνουν τα πράγματα ως έχουν. Εν τέλει η διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης απαλλάσσει από περιττά έξοδα την ασφαλιστική εταιρεία και το ελληνικό δημόσιο από την περαιτέρω διεύρυνση του ναυαγίου. Άλλωστε η πραγματικότητα μας έχει συχνά διδάξει πως ο κρατικός μηχανισμός έχει μια αξιοθαύμαστη ικανότητα να δικαιολογεί την αδυναμία του να παρέμβει ουσιαστικά πριν την εκδήλωση της καταστροφής.
Η ιδιοκτήτρια εταιρεία μετά την ολική απώλεια του σκάφους ( total lost) ικανοποιήθηκε στο ακέραιο μέσω της καταβολής του ποσού των $ 55.000.000 από την ασφαλιστική εταιρεία. Με το ποσόν αυτό αποζημίωσε και τα τρίτα μέρη που υπέστησαν κάποιας μορφής βλάβη από το ναυάγιο. Το ελληνικό δημόσιο προφανώς δεν θεώρησε τον εαυτό του ως ζημιωθέντα και δεν αξίωσε την καταβολή του απαραίτητου ποσού για την ανέλκυση του πλοίου ή τουλάχιστον για την απάντληση των καυσίμων που βρίσκονται στο πλοίο. Και όταν δεν μπορείς να πρωτοτυπήσεις αρκεί να μιμηθείς το επιτυχημένο παράδειγμα άλλων.
Η ύπαρξη του ναυαγίου στο βυθό της Σαντορίνης είναι μια συνεχής απειλή για το οικοσύστημα του νησιού και της ευρύτερης περιοχής. Το κουφάρι του πλοίου περιέχει πέρα από πετρέλαιο και άλλα τοξικά και βλαβερά υλικά που καθημερινά υποβαθμίζουν την ποιότητα του θαλασσίου περιβάλλοντος. Η διεθνής εμπειρία μας έχει διδάξει ότι οποιαδήποτε προσπάθεια συγκάλυψης του προβλήματος οδηγεί στα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα.
Το ναυάγιο του πετρελαιοφόρου της Exxon στην Αλάσκα οδήγησε σε μια πρωτοφανή καταστροφή του ευαίσθητου οικοσυστήματος της περιοχής . Όμως η Αμερικανική κυβέρνηση δεν έμεινε αδρανής. Απαίτησε την καταβολή αποζημίωσης για την απορρύπανση και την αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος και εμπόδισε νομικά την απόδοση των ασφαλίστρων στην πλοιοκτήτρια εταιρεία μέχρι την ικανοποίηση των αιτημάτων της. Ένα πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι αυτό του ελληνόκτητου πλοίου Prestige που βυθίστηκε στις ακτές της Γαλικίας στην Ισπανία. Οι ισπανικές αρχές ήλπιζαν ότι οδηγώντας το πλοίο σε περιοχή που το βάθος ξεπερνά τα 4.000 μέτρα και η πίεση της στο βυθό τις 400 ατμόσφαιρες θα εμπόδιζαν μετά την επερχόμενη βύθιση την οικολογική καταστροφή. Η πραγματικότητα ήταν δυστυχώς τελείως διαφορετική και η μόνη λύση ήταν το να αντληθεί το φορτίο του πετρελαίου από 4.200 μέτρα βάθος.
Το ελληνικό δημόσιο έχει καθυστερήσει αναίτια. Οι πιέσεις που ασκούνται να παραμείνουν τα πράγματα όπως έχουν είναι πολλές με πιο πρόσφατο παράδειγμα την επιστολή της Monarch Cruises που ζήτησε να σταματήσουν οι κινητοποιήσεις απειλώντας ότι θα αποσύρει τα πλοία της από τη Σαντορίνη. Αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς τα χρήματα δεν μπορούν να αγοράσουν τα πάντα. Είναι αναγκαίο να γίνουν άμεσα οι απαραίτητες ενέργειες πριν η πραγματικότητα καταστρέψει ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε. Το θαλάσσιο περιβάλλον των νησιών μας.
