Σύμφωνα με τους οικείους του, η συγκεκριμένη του αυτή
ενασχόληση, ξεκίνησε από την νεότητά του και συνεχίστηκε ως χόμπι μέχρι το
τέλος της ζωής του. Στο πλαίσιο ενός απολογισμού αυτής του της δραστηριότητας
μπορούν να μετρηθούν εκατοντάδες ποιήματα, ποικίλου χαρακτήρα μα κυρίως εύθυμου
και σατυρικής διάθεσης, με θέματα από τους τόπους τους οποίους επισκεπτόταν,
τους ανθρώπους τους οποίους συναντούσε, αλλά και την επικαιρότητα της χώρας
μας.
Τα τελευταία χρόνια, τα περισσότερα από τα ποιήματά του,
γραμμένα για ο νησί και τους ανθρώπους του, διακινούνταν χέρι με χέρι ή, και με
την βοήθεια της τεχνολογίας σε πολλές περιπτώσεις, τα οποία άρεσαν πολύ στους
αναγνώστες τους που τον παρότρυναν να συνεχίσει να δημιουργεί κι άλλα,
πληροφορώντας τον παράλληλα για πολλά από τα γεγονότα του νησιού. Άλλωστε και
λόγο προβλημάτων με την υγεία του, τα τελευταία χρόνια, είχε αποσυρθεί στο
σπίτι του στον Πύργο, απ όπου και πληροφορούνταν τα δημόσια δρώμενα του νησιού,
για να σχολιάσει και καυτηριάσει με τον δικό του μοναδικό τρόπο..
Κατά την διάρκεια της λιτής τελετής που πραγματοποιήθηκε
απο την οικογένειά του στην μνήμη του στην εκκλησία του Αγ. Γρηγορίου στον
Πύργο καθώς και στην αίθουσα της Santo Wines την
Κυριακή 23 Δεκεμβρίου, παρουσιάστηκε το ποίημά του «ο Πύργος και οι
Πυργιανοί» γραμμένο για τον Πύργο της Σαντορίνης, τόπο καταγωγής της συζύγου
του, χωρίο στο οποίο έζησε πολλά χρόνια της ζωής του και το αγάπησε πολύ.
Στο ποίημα «ο Πύργος και οι Πυργιανοί» είχε γράψει :
Του πύργου Θήρας έφτασαν ψηλά
οι μετοχές του,
Οι πλέον περιζήτητες είναι οι
περιοχές του.
Τον προτιμούν καλύτερα απ όλα τ
άλλα μέρη
Για τις πολλές τις ομορφιές που
έχει και διαφέρει.
Έχει πολλές μικροχαρές, ο
Πύργος να απολαυσεις
Φλώρια και κοκκινόσκουφα, στις
λίμνες, για να πιάσεις.
Να φέρεις βόλτα το βουνό, το
γάιδαρο άμα ζέψεις
Και μανιτάρια όταν θες, να
βγείς και να μαζέψεις
Δεν είν’ τουριστικό χωριό, μα
είναι ευλογημένο
Τον κάθε επισκέπτη του αφήνει
γοητευμένο.
Έτσι την έπαθα κι εγώ, όταν τον
πρωτοείδα
Αμέσως τον αγάπησα τον έκανα
πατρίδα!
Όλοι στον πύργο γενικώς, περνάμε
αγαπημένοι
Αριστεροί και Δεξιοί είμαστε
μονιασμένοι.
Ετούτο το μικρό χωριό χαρίσματα
έχει τόσα
Που μας κρατάει στοργικά στην
αγκαλιά, σαν κλώσα.
Το ηφαίστειο και τους σεισμούς,
κανένας δεν φοβάται
Αυτά τον νανουρίζουνε το βράδυ
όταν κοιμάται.
Στου ταξιάρχη σύσσωμοι μέρα της
επετείου
Την φάβα απολαμβάνουμε στις
όχθες του ηφαιστείου!
Ποτέ του πύργου το χωριό
κανένας μην αφήσει
και τούτον τον επίλογο, να μην
τον λησμονήσει
ανήκουμε στους τυχερούς που
ζούμε Σαντορίνη
καλά Χριστούγεννα αδελφοί, και
επι γής Ειρήνη!!!
Δημήτριος Γκλαβάς.
