Τρίτη, Νοεμβρίου 11, 2008


O Πέτρος πήρε τα όπλο του,
Αλλά τον έφαγε το βιο(εγ)κλιματικό. στέγαστρο.
(αχόρταγο ,γενικώς, αυτό το στέγαστρο πάντως, μιας και συνεχίζει να «τρώει» κόσμο)


Την περιμέναμε και έσκασε τελικά η βόμβα Τατούλη σχετικά με την υπόθεση του Στεγάστρου του Ακρωτηρίου, αλλά και της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης – Θεσσαλονίκη 1997, τα θραύσματα της οποίας μέχρι στιγμής έχουν βρει τον ίδιο τον καταγγέλλοντα, ενδιαφέρον θα έχει όμως να δούμε όμως αν θα υπάρξει και συνέχεια στην υπόθεση , όχι την απομάκρυνσής από την ΝΔ, αλλά των καταγγελιών του πρώην υπουργού.

Ποιες είναι όμως οι καταγγελίες που οδήγησαν στην απομάκρυνση του κ. Τατούλη από το κόμμα του;
Πρόκειται για ερώτηση που κατέθεσε πριν από λίγες ημέρες ο πρώην υπουργός στον Υπουργό Δικαιοσύνης κ. Χατζηγάκη, σύμφωνα με την οποία συνδέει το θέμα του Στεγάστρου Ακρωτηρίου με τη διαχείριση των κονδυλίων για την πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης «Θεσσαλονίκη 1997» που όπως υποστηρίζει υπήρξε σκανδαλώδης.
Ο κ. Τατούλης μίλησε για απουσία εξελίξεων στις δύο υποθέσεις, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «ενώ εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι οι δύο υποθέσεις δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, υπάρχει ένας σημαντικός κοινός παράγοντας που τις συνδέει και προκαλεί υπόνοιες για τους λόγους των κοινών καθυστερήσεων και της κοινής σιωπής»


Από την προσωπική ιστοσελίδα του κ. Τατούλη αντιγράφουμε και παραθέτουμε το πλήρες κείμενο της ερώτησης.

Αθήνα, 3 Νοεμβρίου 2008
ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΟΥΛΗΣ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ Ν.Δ.
ΕΡΩΤΗΣΗ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ:
ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΘΕΜΑ: Ενέργειες της Δικαιοσύνης για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα «Θεσσαλονίκη ΄97» και για τη μερική κατάρρευση του στεγάστρου της Σαντορίνης.

Είναι γνωστό πλέον ότι η διαχείριση των κονδυλίων για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης «Θεσσαλονίκη ΄97» υπήρξε σκανδαλώδης. Κατά τη θητεία μας στο Υπουργείο Πολιτισμού, το 2005, είχαμε διατάξει διαχειριστικό έλεγχο για τα πεπραγμένα του αρμόδιου Οργανισμού και η έκθεση των ορκωτών λογιστών απέδειξε διασπάθιση του δημοσίου χρήματος. Όπως πληροφορηθήκαμε από τον Τύπο, η έκθεση εστάλη πριν από λίγους μήνες στον εισαγγελέα Θεσσαλονίκης, δυστυχώς με μεγάλη καθυστέρηση, η οποία πιθανόν να έχει οδηγήσει σε παραγραφή αδικημάτων. Δεν γνωρίζουμε έκτοτε τί έχει γίνει από πλευράς Δικαιοσύνης, αλλά η σιωπή αυτή δημιουργεί συνειρμούς με την απουσία δικαστικών εξελίξεων και σε ένα άλλο μεγάλο θέμα που απασχόλησε το Υπουργείο Πολιτισμού, τη μερική κατάρρευση του στεγάστρου στον αρχαιολογικό χώρο του Ακρωτηρίου της Σαντορίνης. Ενώ εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι οι δύο υποθέσεις δεν έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους, υπάρχει ένας σημαντικός κοινός παράγοντας που τις συνδέει και προκαλεί υπόνοιες για τους λόγους των κοινών καθυστερήσεων και της κοινής σιωπής.


Το ατύχημα στη Σαντορίνη συνέβη το Σεπτέμβριο του 2005, κατά τη διάρκεια της κατασκευής του έργου από κοινοπραξία τεχνικών εταιρειών. Το παράδοξο είναι ότι, μολονότι το έργο κατασκευαζόταν μέσα σε επισκέψιμο αρχαιολογικό χώρο ιδιοκτησίας του Υπουργείου Πολιτισμού, το Υπουργείο δεν είχε καμία απολύτως σχέση με το έργο, πέραν της πλήρους χρηματοδότησής του. Aναθέτουσα αρχή και φορέας υλοποίησης του έργου ήταν –και είναι- το νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου «Η εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία», η οποία διοικούσε και επέβλεπε το έργο με τον Τεχνικό Σύμβουλο Διοίκησης και Επίβλεψης, δηλαδή εταιρεία τεχνικών συμβούλων στην οποία είχαν ανατεθεί από την ίδια την Εταιρεία τα σχετικά καθήκοντα. Μετά την αποπεράτωση, το ολοκληρωμένο έργο θα παραδινόταν με διοικητική πράξη στο Υπουργείο Πολιτισμού.

Το σχήμα αυτό διαχείρισης του καθαρά τεχνικού αυτού έργου είχε επιλεγεί επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ και ουδόλως δικαιολογείται από τα δεδομένα. Η Αρχαιολογική Εταιρεία κάνει μεν αρχαιολογικές ανασκαφές, αλλά δεν ασχολείται με τεχνικά έργα ούτε διαθέτει τεχνική υπηρεσία, ενώ το Υπουργείο Πολιτισμού και ιδιοκτήτης ήταν και τεχνικές υπηρεσίες διαθέτει και χρηματοδοτούσε 100% το έργο. Η επιλογή όμως αυτή ούτε τυχαία ήταν, ούτε χωρίς συνέπειες, όπως έδειξαν οι αποκαλύψεις που έγιναν την περίοδο 2006-2008. Η εταιρεία που ασκεί τη διοίκηση και την επίβλεψη του έργου του στεγάστρου (Ελληνοτεχνική ΑΕ) έχει αναλάβει με παχυλότατες αμοιβές τα ίδια καθήκοντα για πολλά μεγάλα έργα που χρηματοδοτούντο κατά το παρελθόν και χρηματοδοτούνται μέχρι σήμερα από το Υπουργείο Πολιτισμού. Και όχι μόνον αυτό. Μέσω μιας άλλης εταιρείας των ιδίων προσώπων (Στάδιον ΑΕ) εξασφάλιζε και εξασφαλίζει πόρους από κοινοτικά κονδύλια. Η Στάδιον ΑΕ υπήρξε ο σύμβουλος διαχείρισης του Υπουργείου Πολιτισμού στο Β΄ ΚΠΣ και στο Γ΄ ΚΠΣ, τόσο επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ όσο και επί Νέας Δημοκρατίας μέχρι και σήμερα, έχοντας διατελέσει σύμβουλος επί θεμάτων Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης του πρώην Γενικού Γραμματέα κ. Χρ. Ζαχόπουλου, με σημαντικότατη επιρροή σ’ εκείνον.

Οι δύο αυτές εταιρείες είναι και το κοινό στοιχείο με την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης «Θεσσαλονίκη ΄97». Και για τα έργα της Θεσσαλονίκης οι δύο εταιρείες είχαν αναλάβει ως σύμπραξη τα καθήκοντα του φορέα διοίκησης των έργων, με σημαντικές υπερβάσεις και ανορθόδοξες διαδικασίες, όπως έδειξε η έκθεση του διαχειριστικού ελέγχου. Κατά τη θητεία μας στο Υπουργείο Πολιτισμού, σταματήσαμε την υπογραφή των συμβάσεων για δύο ακόμη αναθέσεις, αυτήν του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη και αυτήν της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης «Πάτρα 2006». Για το στέγαστρο, όπως και για άλλα πολιτιστικά έργα, υποχρεωθήκαμε δυστυχώς να δεχθούμε τη συνέχιση ως είχε, διότι είχαν ήδη αναληφθεί νομικές δεσμεύσεις προς τρίτους και οποιαδήποτε μεταβολή των όρων της σύμβασης θα δημιουργούσε αξιώσεις για αποζημίωση, αλλά και κινδύνους για το μνημείο.

Ωστόσο, το σχήμα της διοίκησης και επίβλεψης του έργου είχε ήδη δείξει, πριν από το ατύχημα, τις αδυναμίες του. Τόσο ο προϋπολογισμός όσο και ο χρόνος κατασκευής είχαν κατά πολύ ξεφύγει από το αρχικό συμβατικό αντικείμενο, μολονότι, για διευκόλυνση των οικοδομικών εργασιών, είχε αρθεί κατά διαστήματα η συμβατική υποχρέωση του αναδόχου να διατηρεί καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου ανοιχτό και επισκέψιμο (επομένως και ασφαλή) το χώρο. Υπενθυμίζουμε ότι το έργο είχε δημοπρατηθεί το 1999 από την Αρχαιολογική Εταιρεία με προϋπολογισμό 3,1 δις δρχ. (9.115.600ευρώ), η σύμβαση υπογράφηκε για ποσόν 7 δις δρχ (20.600.000ευρώ) και το συνολικό κόστος είχε ανέλθει όταν έγινε το ατύχημα σε 40.594.661ευρώ, ήτοι 445% επάνω από το ποσόν που δημοπρατήθηκε. Το έργο είχε ενταχθεί στο Β΄ ΚΠΣ τον Ιούλιο του 1998 με ποσό 3.713,6 εκατομμύρια δρχ (10,9 εκ.ευρώ), συνεχίστηκε στο Γ΄ ΚΠΣ ως έργο-γέφυρα με άλλα 10.271.460ευρώ, απεντάχθηκε τον Ιούλιο του 2004, και η δαπάνη καλύφθηκε τελικώς από εθνικούς πόρους.

Η διαχείριση του ατυχούς γεγονότος της κατάρρευσης, η οποία δυστυχώς είχε και ανθρώπινο θύμα, υπερέβαινε κατά πολύ τις δυνατότητες της Αρχαιολογικής Εταιρείας. Υποχρεωθήκαμε να παρέμβουμε και αναθέσαμε σε πολυμελή επιτροπή εμπειρογνωμόνων να διερευνήσει τα αίτια της κατάρρευσης. Η επιτροπή κατέθεσε το πόρισμά της τον Ιανουάριο του 2006. Σύμφωνα με αυτό, το κύριο αίτιο της κατάρρευσης ήταν το μεγαλύτερο πάχος και ειδικό βάρος της επιχωμάτωσης του στεγάστρου, μία αστοχία δηλαδή καθαρά τεχνική. Το πόρισμα εστάλη αμέσως στον εισαγγελέα, προκειμένου να βοηθήσει το έργο της ανάκρισης.


Έκτοτε, 3 χρόνια μετά, δεν έχει ακόμη γίνει γνωστό το εισαγγελικό πόρισμα.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός Δικαιοσύνης:

1. Πού βρίσκεται το θέμα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας «Θεσσαλονίκη ΄97» και τί έχει γίνει μέχρι σήμερα από πλευράς Δικαιοσύνης;

2. Για ποιό λόγο καθυστερεί το πόρισμα για την κατάρρευση του στεγάστρου της Σαντορίνης και πότε θα εκδοθεί, ώστε να αποδοθούν οι ευθύνες όπου πρέπει και να υπάρξει διαφάνεια στο θέμα;








Νέο Νοσοκομείο Σαντορίνης.
Οι ευχάριστες εξελίξεις συνεχίζονται.

Γκόοοοολ!
(συγνώμη παρασύρθηκα!, από την ποδοσφαιρική –χαρακτηριστική- φράση)

«Βρισκόμαστε στην παράταση, η οικοδομική άδεια αναμένεται να υπογραφεί τις επόμενες ημέρες από τον αρμόδιο ,στην προκειμένη περίπτωση, φορέα που είναι το ΥΠΕΧΩΔΕ ( κι’όχι το τοπικό πολεοδομικό γραφείο), έχουν εκδοθεί οι νέοι όροι δόμησης, και περιμένουμε την εγκατάσταση του εργολάβου στις 22 του μήνα» δήλωσε ο κ. Μιχάλης Ρούσσος σχετικά με την υπόθεση κατασκευής του Νέου Νοσοκομείου.

(παράταση; να συμπεράνουμε λοιπόν ότι ο «αγώνας» έχει τελειώσει;; μακάρι..)