Εγω για την Μάργκαρετ το έκανα,

(και για τον πατέρα του, για να του «πάω κόντρα» που πίστευε οτι ο γιός του δεν «έκανε» για πρωθυπουργός... αν και δεν ήταν αυτός ο λόγος που χώρισε με την γυναίκα του)

ή «η Σαββατιάτικη -ανεπίκαιρη- δόση»

Στις τελευταίες εκλογές ψήφισα τον Γιώργο Παπανδρέου (αυτόν που εχει πρόεδρο το Πασοκ). Είπα να του δώσω κι αυτουνού μια ευκαιρία, 55 χρονών άνθρωπος έγινε, είναι και Παπανδρέου, κάποια στιγμή θα γινόταν πρωθυπουργός, οπότε γιατί να το καθυστερούμε; Επίσης και η μάνα μου μια φορά είχε ψηφίσει τον πατέρα του, οπότε είπα να το πάω κι εγω σόι το βασίλειο. Απο την άλλη, αυτό δε σημαίνει οτι θα τον ψαξαψηφίσω κιόλας. Την ευκαιρία του την είχε, τα ταξιδάκια του τα έκανε, η μάνα του τον είδε πρωθυπουργό -που τόσο ήθελε- (δυστυχώς ο πατέρας του δεν τον είδε και πιθανότατα δεν καιγόταν κιόλας ) εγω το καθήκον μου το έκανα -μαζί με ένα σορό άλλους νεολαίους που ανακάλυψαν (παρασύρθυκαν;) απο τον new wave και age «αμερικάνικο σοσιαλισμό(!)»- και.....γενικώς απο δω παν κι άλλοι και ... η ζωή συνεχίζεται.


Κι η αλήθεια είναι οτι και τούτος ο κακομοίρης που να το περιμένει τέτοιο στραπάτσο με το που βγήκε. Να τονε κυνηγάνε δηλαδή οι πιστωτές κι οι τοκογλύφοι μπας και του πάρουνε και τα .. ρέστα. Αυτός -απ οτι εχω καταλάβει- περίμενε να σοσιαλ-κυβερνήσει και να δίνει εκας (όπως ο πατέρας του) να κάνει παροχές και ψιλο-προσλήψεις για την υγεία (όπως έκανε κι ο πατέρας του) να κάνει αλλαγές στην παιδεία (όπως κάνει η κ. Άννα αλλά εχουν κάνει κι άλλοι) να κάνει εξαγγελίες (όπως ο πατέρας του)να φέρει εναν αμερικάνικο αέρα στη χώρα (όπως ο πατέρας του) να υπόσχεται καλύτερες ημέρες (όπως ο πατέρας του) να του κουνάνε σημαιάκια (όπως και του πατέρα του) να κάνει οτι τους ακούει όλους και να τους ζητάει να του στείλουνε μέιλ και να του λένε τη γνώμη τους (όπως έκανε κι ο πατέρας του και μετά έλεγε στην Κοκόλα να σκίσει τα σημειώματα) να είναι οραματιστής (όπως ο πατέρας του) να εχει εγκαταλείψει μια καλύτερη χωρά για τούτην εδω την ψωροκώσταινα (όπως ο πατέρας του) του αρέσει να λέει οικονομικές και σοσιαλιστικές θεωρίες (όπως ο πατέρας του) να φωτογραφίζετε με μικρά παιδάκια (όπως ο πατέρας του) να υποστηρίζει τη νέα γενιά ( όπως ο πατέρας του, κι εδω που τα λέμε που να βρείς καλύτερη μαγιά απο τη νέα γενιά) να του αρέσει η τεχνολογία (όπως του πατέρα του) να του αρέσει η υστεροφημία (όπως του πατέρα του) να κυβερνάει με την παρέα του και όποιους είναι του γούστου του (όπως ο πατέρας του) να συναντάει ξένους ηγέτες και να του λένε τι λεβέντης που είναι (όπως στον πατέρα του) να κρατάει καλές επαφές με την Αμερική γιατί ποτέ δεν ξέρεις ( όπως ο πατέρας του, που την ίδια ώρα «τα έβαζε» με τις βάσεις) και γενικώς αυτός να είναι το αφεντικό και όλοι οι υπόλοιποι τσιμουδιά -ή ετσι να φαίνεται- ( όπως ο πατέρας του) κοκ...

Γενικώς, εμένα, σε πολλά μου θυμίζει τον πατέρα του, όσο κι αν ο ίδιος ακόμη, προσπαθεί να τον ξεπεράσει και σε τίποτε να μην θυμίζει -ούτε στον εαυτό του ούτε στους γύρω του- εναν αυταρχικό ,αλλά και αλτρουιστή, τύπο που δεν τον πολυκαταλάβαινε κιόλας και που τον συμβούλευε να ακολουθήσει πανεπιστιμιακή καριέρα και να μην ανακατευτεί με την πολιτική, πόσο μάλλον την ελληνική (ας έκανε παρέα με τους εναπομείναντες Κέντεντυ στο κάτω κάτω)

Το μόνο που δεν κάνει όπως ο πατέρας του είναι να είναι μπερμπάντης και γυναικάς. Ίσως ο άνθρωπος επειδή μπορεί να εχει ψυχολογικά τραυματα, και να μην εχει ξεπεράσει το γεγονός οτι η νέα του «μαμά» φιγουράριζε για χρόνια στις πρώτες σελίδες στις εφημερίδες και τα περιοδικά εξ αιτίας του σκαμπρόζικου χαρακτήρα της, σε αντίθεση με τον πατέρα του που δεν τον κάνανε πρώτο θέμα κι άμα τον κάνανε τον βρίζανε οτι έπερνε με τις κούτες τα λεφτά... (αμ δεν είμαστε λαός χωρίς μνήμη, χώρα χωρίς λεφτά είμαστε...)

Έτσι λοιπόν για όλους τους παραπάνω λόγους εγω τον ψήφισα τον κ. Γιώργο (γνώριζα δηλαδή, δεν παρασύρθυκα) μιας και σκέφτηκα οτι αφού είναι να γίνει, ας γίνει να τελειώνουμε. Πέραν τούτων βέβαια, κι όπως είπαμε και στην αρχή, εγω το έκανα και για την μάνα του, και για τον -αείμνηστο- πατέρα του αλλά και για την -αείμνηστη- γιαγιά μου που ήτανε «παπανδρεικιά» κι αμα της λέγαμε καλά λόγια για τον πατέρα του μας έδινε κανα φράγκο... (ετσι ήτανε, οπότε πηγαίναμε με τα νερά της)